woensdag 4 februari 2009

Bemanning Windchase

Merijn is aan boord de schipper, trimmer en ankerkoning. Hij kient de vaarroutes nauwkeurig uit, zorgt dat de vaart erin blijft en weet altijd een fijne ankerplek te vinden. Hier is Saskia natuurlijk dolgelukkig mee. De Perkins motor is zijn nieuwe hobby, al moet die het niet te vaak begeven. Maar.... als hij 'm weer aan de praat heeft, dan is hij helemaal blij. Merijn is ook een kei in puzzelen; in de meest onmogelijke hoekjes weet hij nog wat op te bergen. Super handig als je klein woont!





Saskia is de eerste stuurman en het weervrouwtje, ofwel Erwinda Krol. Weerfaxen is haar nieuwe hobby en als een soort Jomanda voorspelt ze de wind voor morgen. Ook neust ze graag in de pilots voor leuke plaatjes om naar toe te gaan. In haar vrije minuten is ze het muziekvrouwtje en oefent ze hard op haar mondharmonica en accordeon. 's Avonds knutselt ze graag aan de weblog voor nieuwe tekstjes en plaatjes. Nog één belangrijke rol vergeten we: zij is een ster in spullen terugvinden. “Waar ligt de camera? Waar is de thee?” Vragen waar zij wel raad mee weet. En daar is Merijn heel blij mee.





Loes, de moeder van Saskia, is onze eerste matroos! Zij zeilde 4 dagen met ons mee in Nieuw Zeeland en weet nu hoe het is om aan boord te leven: muffins bakken met deining, de lichte stress bij binnenvaren in een ondiepe haven en slapen in een piepklein bedje. Loes kent de euforie van de 1e vis aan de haak en heeft meteen haar kookkunsten ingezet voor gerookte zalmforel en zalmforelsalade. Want ja, van een vis van een halve meter kun je zo 2 dagen eten! Een bijzonder mooie tijd!


Jan, alias Tjip, zeilde 5 dagen met ons mee in de Bay of Islands. Echt een ervaren Vossenholler en Catemaran zeiler dus wij konden even achterover leunen bij het cruisen met hem aan het roer! Alleen het vissen was nog nieuw voor hem (ondanks zijn Katwijkse roots!), maar het is gelukt; eerst een voorn en de dag erna een reuze Karawai! 's Avonds kaartje leggen, mooie Vossenhol anekdotes vertellen en heerlijke drankjes. Echt gezellig!

Chief Yam Maurits & Kathelijne Robinson eiland
Toen Jan zich voorstelde aan een plaatselijke chief verstond deze Yam?! Yam is de hoeksteen van het dieet in de pacific, wortels zo groot als een onderbeen die voor ons wat zwaar op de maag liggen. Maar de rol van chief sprak Yam wel aan, dat had hij altijd al willen zijn. Chief Yam was de fotograaf en pannenkoekenbakker aan boord (hmmmm vooral de geflambeerde met banaan en cognac!). Kathelijne bleek een echte survivor. Nog nooit gezeild, maar wel 2 weken aan boord stappen met vreemden, stoer hoor! Ze wist een cocosnoot met blote handen en een dood stuk koraal te openen, terwijl wij zaten te prutsen met een botte machette. En alles van Kat was roze zelfs haar snorkel, handig met opruimen!

Els en Paul (de ouders van Merijn) zijn zelf heel ervaren zeezeilers (net een rondje Engeland achter de rug) en waren dan ook gauw thuis aan boord van Windchase. Nieuw was vissen op pelagische vissen en dus gaven we Paul een visworkshop met Nightmare lure kado. Al gauw had hij een grouper beet maar met hoge kans op gif moest die over de muur helaas. Vervolgens buiten het rif een prachtige Mahi Mahi aan de haak, maar die was ons te slim af helaas. Nu maar kijken of de kunstaas het ook zo goed doet in de Noordzee! Merijn gaf Els een snorkelworkshop. Iets wat ze met gezonde tegenzin accepteerde. Eerst vanaf een hagelwit strand oefenen en dan vanaf de boot was een ware uitdaging. "Sommige dingen kun je op een bepaalde leeftijd gewoon afvinken, ik zoek liever mooie schelpjes", aldus Els. Groot gelijk!